مقالات علمی و تاریخی

این وبلاگ جهت رشد و ارتقا فرهنگ عمومی در جامعه می باشد

مقالات علمی و تاریخی

این وبلاگ جهت رشد و ارتقا فرهنگ عمومی در جامعه می باشد

سفره 7 سین--- سفره یئدی سین:« برکتلردن یئددی سین قویماق »

سفره یئدی سین:« برکتلردن یئددی سین قویماق »

مقدمه : دراین مقاله تحقیقی قصد داریم درباره ی سفره ی هفت سین ترکی و کمی ازعید نوروز برایتان صحبت کنیم .

ازکنده کاری های انجام شده روی تپه و جام حسنلو واقع در7 کیلومتری سولدوز نشانه هایی ازمراسم بایرام (عیدنوروز) ترکان کشف و رویت شده است که نشان می دهد، بایرام(عید) میراث ترکان ازگذشته های دور و ازتمدن هایی مانند ماتناها و اوراتورها بجای مانده است. این فرهنگ و رسوم متعالی با گذرزمان دربین دیگر مردمان و ملتها نیز رایج گشته است. به گواهی تاریخ عید نوروروز از3000 سال قبل حتی پیش از زرتشت درمیان ترکان رایج بوده است. درمیان منابع فارسی (ازجمله ابوریحان بیرونی) و دیگر منابع تاریخی آمده است که جمشید پادشاه فارسهابا آیین بایرام ترکان آشنا شده و دستور برگذاری آنرا در میان فارسها می دهد.

 اوغوز (نوروز)

در اساطیر فارسی نوروز از زمان سفر جمشید شاه به منطقه ی ترکی آذربایجان به وجود آمده و در این سفر جمشید شاه مراسمی را که به نام اوغوز (نوروز)(طایفه ی اوغوز)معروف بوده می بیند و آنرا می پسندد و چون این مراسم درحین تجدید سال (یئنی ایل) اتّفاق می افتاده ضمن معرفی آن به قوم خویش آنرا نوروز می نامد تا شروع سال جدید را نشان دهد.

یئنی گون " نوروز "

درگذشته های دورترکان به نوروز "یئنی گون" می گفتند و این موضوع آشکارا در دیوان لغات الترک کاشغری که بیش از 1000 سال پیش نوشته شده است می توان مشاهده کرد.

 بایرام (عید)

درزبان فارسی معادلی برای کلمه " بایرام "وجود ندارد و کلمه "عید" یک لغت عربی است که فارسها بکار می برند. حتی لغت" جشن " نیز کلمه ای ترکی است و درفرهنگ ترکی سنگکلاخ به آن اشاره شده است.

 یئدی (هفت):

عدد یئدی" هفت" درمیان ترکان جایگاهی ویزه است. تاریخ نشان می دهد که این عدد را اولین بار ترکان سومری ابداع کرده اند که به مرور زمان درمیان ملل دیگر جای بازکرده است. تقدس عدد هفت در نزد بسیاری از ملل و اقوام بشری مورد توجه بوده است مانند: هفت آسمان ، هفت دریا، هفت شهر عشق ، هفت روز هفته و... هفت وادی سلوک درتصوف. مولوی می گوید:

هفت شهر عشق را عطار گشت

                                           ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم

 یئدی سین (هفت تا):

 در اساطیرترکان آمده است که پسر اوغوز در یک سال از زمستان سختی رهایی می یابد و برکت های بسیاری به وی روی می آورد و پس ازآن ترکان به شکرانه ی این برکت ها هرساله 7تا از برکتها یا نماد آنها را در سفره ای گذاشته و جشن می گرفتند که" یئدی سین"  یا " یتّی سین " در ترکی یعنی "هفت تا از" برکتها می باشد و در واقع چیزی (که باحرف "س" شروع شود) به نام هفت سین نداریم.  برای مثال ماهی سین نداشته ولی نماد برکت آب و دریا است و قرآن و آینه نماد برکت آسمان هستند و درسفره هفت سین قرارداده می شوند.

 سفره یئدی سین 

در زمان های قدیم، در میان ترکان رسم بوده است که هفت عدد از برکت های جهان آفرینش را جمع می کردند تا هم فرصتی باشد که از آفریدگار جهان تشکری به عمل آید و هم آنها را (به نمایندگی از تمام نعمت هایی که "تانری" (خدا) به مردم بخشیده است) با خود از سال قبل به سال جدید منتقل کنند. عدد هفت هم در این میان نشانه ی کثرت بوده است.

حال، چون هفت برکت را با خود می بردند آنها را درون سفره ای می گذاشتند و آن را « برکتلردن یئددی سین قویماق )  » گذاشتن هفت تا از برکت ها) می نامیدند. آنها عبارت بودند از:

1 - یئر برکتی (برکت زمین): قوورغا (گندم یا عدس یا سمنو)

گندم رمز و نماد برکت زندکی است و در واقع گندم که ماده اصلی نان می باشد. درزندگی انسان نقش اساسی را ایفا نموده و به همراه سو (آب) دوعنصر اصلی و اساسی حیات انسانی را تشکیل می دهند.

سمنو سمبل قدرت و شجاعت است. سمنو، نماد زایش و بارورى گیاهان و نماد خیر و برکت و شیرینی است.  هرچندامروزه بعنوان حلوای خوشمزه و خوردنی بشمار می رود، ولی دراصل این کلمه به ماده اولیه آن جوانه سبز و تازه رسیده گندم اطلاق می شده است.

 2 - آغاج برکتی (برکت درخت): آلما یا اییده (سیب یا سنجد)

سیب میوه ی سلامتی است و نماد و نشانه عشق ، مهرورزی ، دلدادگی و زایندگی است. درگذشته سیب را درخم هاى ویژه اى نگهدارى مى کردند و قبل از نوروز به همدیگر هدیه مى دادند.

 سنجد، سمبل و نماد عشق و دلباختگى است و از مقدمات اصلى تولد و زایندگى می باشد. عده اى عقیده دارند که بوى برگ و شکوفه درخت سنجد محرک عشق است!  وقتی میوه  آن بارور می شود و عطر آن در فضا می پیچد تحریک کننده قوای احساسی انسان است.

3 - گؤی برکتی (برکت آسمان): قورآن یا آینا (قرآن یا آینه)

قرآن، نماد دین باوری و خداجویی است. آینه نمادی ازخلقت و صداقت و یکرنگی و به خویشتن نگریستن و به درون نظاره کردن است. . شمع ، نماد نور و روشنایی و دانایی است.

4 - گؤیرمک برکتی (برکت سرسبزی و رشد): گؤیرمک (سبزی)

سبزی نماد طراوت، خرمی ، سرسبزی ، نو زیستی ، نوزایی ، باروری ، سادگی و ایثار، خیر و برکت و تجدیدحیات و نشانۀ شادابى زندگى بشر و نشانگر پیوند او با طبیعت است.

5 - آل – وئر برکتی (برکت خرید و فروش): سیککه (سکه)

سکه، نشان ثروت و دارندگى است. سکه به نیت برکت و درآمد زیاد و بی نیازی و توفیق خدمت و هر آنچه به پیشرفت تمدن کمک کند می باشد.

6 - حیئوان برکتی (برکت حیوان): یومورتا (تخم مرغ)

تخم مرغ ، نماد آفرینش و زایش است. تخم مرغ رنگ شده نشان از باروری دارد.

7 - سو برکتی (برکت آب): سو و بالیق (آب و ماهی)

سو(آب)، مایع حیاتی و نشانه بی رنگی است. بعنوان رمز و بقای زندگی و روشنى دل انسانها بشمار می رود و زندگی انسان بدون وجود آن امکان پذیر نیست و در گذشته های دور درمیان ترکان تا حد پرستش مورد احترام قرار گرفته است. ماهی  نشان و نماد تازگى ، شادابى و تکاپو و سرزندگی، حرکت و پویایی است. انتخاب ماهی قرمز هم درتفکر اسطوره ای ترکان، معنای مبارکی (قوتلولوق) نیز داشته است.

ترجمه و تفسیر به رای:

حال، این ماجرا به زبان فارسی آمده است و عدم توجه ترجمه کننده یا ترجمه کنندگان محترم (که لطف کرده اند!!!) به "سین" در "یئددی سین" - که در زبان ترکی به معنای "تا" در "هفت تا" در زبان فارسی است- موجب شده است تا بالاجبار این کلمه را همانطور "سین" ترجمه کنند و آن را دارای رابطه ای با حرف « س » نمایند.

 حال، تعدادی افراد هم از آب گل آلود، ماهی گرفته و لطف می کنند و برای اثبات "هفت شین" بودن آن قبل از اینکه "هفت سین" باشد(!!!)دلایلی واهی و غیر قابل قبول می آورند که حتی بچه ی کوچک هم آنها را باور نمی کند تا چه رسد به یک ملت!

 درمنابع فارسی سفره “هفت شین زرتشتیان باستان” (شمع و شراب و شمشاد و شیرینی و شیر و شاهدانه و شربت) ذکرشده است.

دلایل یئدی سین:

حالا برای اینکه اصلاً جای ابهام نماند، دلایلی کافی برای "برکتلردن یئددی سین قویماق" بودن به جای "هفت سین" تقلبی (!)، می آوریم:

-1 انتخاب حرف "س"، اصلاً معنای تفکر اسطوره ای ندارد .  چرا که در هیچ کجای دریای کلمات و حتی در میان بازی های انجام شده توسط کلمات (که یکی از آنها همین مسئله ی هفت سین است)، حرف "س" به معنای مبارکی و ... به کار نرفته است. البته قابل توجه ماهی گیرندگان از آب گل آلود (که چند سطر بالا آنها و تفکر واهی آنها را معرفی کردیم)، این اتفاق برای حرف "ش" هم، چنین است و علاوه بر اینکه سفره ی هفت سین نداشتیم، هفت شین و شراب و شیر (منظور شیر آب!) نداشته ایم. (دقتتان را بیشتر نمایید!(

2 - با توجه به "هفت سین" بودن سفره هر چه که حرف "س" در اول آن آمده است، باید در سفره باشد؛ یعنی مثلاً خود سفره را هم باید درون سفره ی هفت سین گذاشت و یا "سرگین" را و یا ... (که خودتان می دانید آخرش، کار به جاهای باریک تر هم می رسد(

3 - اگر هنوز، قبول نکرده اید که نوروز همان اوغوز است که از ترکی به فارسی و دیگر جاها رفته است و آن را نوروز تصور کنید و آن را عیدی باستانی و قدیمی بنامید، باید بدانید که زمانی که نوروز بود، خط نوشتاری زبان فارسی، خط عربی نبوده است تا حرفی با نام "سین" در آن تصور شود! (دقتتان را بیشتر کنید!(

4 - با توجه به اینکه نوروز از اوغوز گرفته شده است، احتمال این مسئله خیلی خیلی خیلی ... بیشتر می شود که چیزهایی هم که به آن مربوط هستند، از ترکان و زبان اصیل و زیبای ترکی سرچشمه گرفته و به زبانهای دیگر رفته است که در نتیجه ی تشابه دو مثلث (!)، اضلاع متناظر متناسب بوده و هفت سین از همان "برکتلردن یئددی سین قویماق" گرفته شده باشد.

5 - توجیه تخم مرغ و رنگی شدن آن و البته آینه و قرآن و ماهی و آب در سفره ی هفت سین، اصلاً با کلمات هفت سین جور در نمی آید که نه تنها، اولشان با "س" شروع نمی شود، اصلاً حرف "س" درون آنها به کار نرفته است! پس از این به بعد یادتان باشد که سفره ی هفت سین نداریم. بلکه آن از همان "برکتلردن یئددی سین قویماق" است که دزدیده شده است! و می دانیم که دزدی چه کلمه باشد چه خانه و چه پول و ماشین و ... ، گناه است و زشت کاری بُوَد!  پس سعی کنید شما در این گناه، دست نداشته باشید و قسمتی از این گناه را هم برعهده نگیرید.

درباره سفره یئدی سین همچنین گفته شده است که هریک از برکتها نمادی از صداقت ، عدالت و انصاف ، رفتار و کردار و گفتار نیک ، کامیابی و کامیاری ، پرهیزکاری و تقوا ، ادبیت و بخشش هستند حوب نگاه کنید که چگونه طبیعت ناب در این سفره نوروزی خلاصه شده است و آنچه در طبیعت از زیبایی ها وجود دارد مظهری در سفره یئدی  سین دارد. سفره یئدی سین مملو از آرمانها و آرزوهای یک ملت برای بهروزی و سعادتمندی است و در واقع نه تنها یک ملت بلکه در معنای عام بشریت. چرا که اینها مفاهیمی محلی نیستند و به گذشته و حال و آینده انسان و رستگاری ابدی او وابسته اند.

تمام این تکاپوها برای رسیدن یک لحظه است:  لحظة تحویل، که به دنبالش بهار می‌آید و نشانه‌هایش را می‌آورد. بهار با جشنوارة رنگ‌های شاد گل‌ها که در دامن دشت‌ها به‌پا می‌شود، بهار با اندام عریان درختانی که جامة سبز به تن می‌کنند. هر برگ و شکوفه‌ای که جوانه می‌زند شمعی است که به افتخار جشن تولد طبیعت روشن می‌شود.

  پیشا پیش نوروز عزیز را به همه شما شادباش میگویم.

"نوروزبایرامینیز موبارک اولسون"
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد